Toenmalig jeugdvoorzitter Marc Claes verzamelde het jeugdbestuur en enkele symphatisanten. Samen zochten zij naar een oplossing. Deze bleek echter niet zo snel voorhanden daar men steeds op financiële beperkingen stuitte. Uiteindelijk werd gekozen om een nieuwe club te starten; Sporting Burcht Football Club.
Naast Marc Claes als voorzitter, bleken ook Erik Cant (ondervoorzitter), Mark Verheggen (penningmeester), Marc Reunis (secretaris) en Alain Conté bereid om mee in het bestuur te stappen. Later werd dit bestuur nog uitgebreid met Eddy De Vylder (PR en sponsoring) en Danny Heyninck.

De nieuwe club bleef niet bij de pakken zitten. Daar er niet meer in competitie kon worden aangetreden, moest de club zich beperken tot het spelen van vriendenwedstrijden. Gelukkig bleken er voldoende ploegen bereid om dit te doen, waardoor een groot deel van de jeugd snel terug hun wekelijkse wedstrijden kon spelen.

De jeugd verging het die eerste seizoenen beter. Naast titels met de U15 en U17, mocht er in de beginperiode ook gepronkt worden met een VACLA-beker. Deze werd in het seizoen 2006-2007 gewonnen door de U17.
Vrij snel kreeg de club ook te maken met extra-sportieve problemen. Alain Conté, één van de drijvende krachten, overleed na een dodelijk ongeval.
Na een desastreuse 14° plaats in het seizoen 2008-2009, werd door het toenmalige bestuur beslist om het roer om te gooien. Er werd geïnvesteerd in de spelerskern en “betere” spelers vonden hun weg naar de Heirbaan.

Aanvankelijk met succes. Na 10 wedstrijden pronkte Sporting Burcht FC aan de kop van het klassement met een 30/30. De eerste periodetitel was binnen en zo ook de deelname aan de eindronde. Jammer genoeg kreeg deze veelbelovende start geen vervolg en Burcht zakte weg in de rangschikking. Geen nood, er was de eindronde nog. In die eindronde bleek KFC Bevel een maatje te groot en het seizoen 2010-2011 zou terug worden aangevat in 4° provinciale.
Het bestuur behield het vertrouwen in de trainer en de spelersgroep, en enkele versterkingen werden gehaald. De boodschap was klaar en duidelijk, met niets minder dan de titel was ons seizoen mislukt. Het liep echter niet zoals gewenst. Sporting was te wisselvallig om een rol van betekenis te kunnen spelen. Gelukkig konden we ook deze maal een eindrondeticket afdwingen en we wilden nu wel de promotie afdwingen via deze eindronde.
Jammer genoeg hadden deze sportieve perikelen hun weerslag op het bestuur. Marc Claes, Erik Cant en Eddy De Vylder stapten op. Hun plaats werd ingenomen door Danny De Vooght, Wim Berrens en Ivan Cop. Verder werd het bestuur nog uitgebreid met Peter Temmerman, die reeds enkele seizoen de jeugd onder zijn vleugels had. Met de steun van de ganse Sporting Burcht-familie werden de problemen overwonnen en konden de spelers zich concentreren op hun hoofddoel: voetbal en winnen.
Deze maal was onze eindrondedeelname wel succesvol. Na winst in de eerste ronde tegen Zoerle Sport, werd in de tweede ronde de maat genomen van KFC Heultje. De eerste promotie in de geschiedenis van Sporting Burcht FC was een feit.

In het seizoen 2014-2015 volgde dan de derde voorzitterswissel op korte termijn. Stefaan Schelfaut kreeg het roer in handen doch ook onder zijn leiding kon Sporting Burcht FC de promotie naar 3° provinciale niet afdwingen. De reserven B wisten wel wat winnen was en zij behaalden de titel in hun reeks.

Met de terugkomst van Peter Temmerman als jeugdcoördinator, het wegvallen van enkele clubs en de omgeving en door de focus deels te verleggen naar de jeugd, kenden we op dat vlak een grote groei. Ook de komende seizoenen willen wij deze lijn doortrekken, echter niet zonder onze sportieve ambities te verloochenen.

Seizoen 2015-2016 volgde eindelijk de bekroning voor de fanions. Met groot overwicht werd de titel in 4° provinciale binnengehaald. Bijna 12 jaar na de start, heeft Sporting Burcht FC zijn eerste trofee beet.