NIEUWS

In Memoriam Willy Bettens

feb 5, 2022 | Nieuws

Willy en voetbal.

Willy is geboren op 20 mei 1935, groeide op in de Koning Albertstraat op het Hoekske, en voetbal was zijn leven. Hij sloot als jonge knaap al snel aan bij KFC Waaslandia, waar ook zijn vader Emiel en nonkel Jules speelden. Hij was snel en had talent, kwam terecht in een ploeg van klas- en dorpsgenoten met nog meer talent. Samen veroverden ze meerdere kampioenstitels zoals bij de scholieren in 1951-52. Ook in die tijd bestond er in het voetbal een ‘talentenjacht’ en Willy werd opgemerkt. Hij werd verkozen tot beste jeugdspeler van de provincie Antwerpen, mocht deelnemen aan het Internationaal Jeugdtornooi van de FIFA in 1953, wat de sprong was om als linksbuiten geselecteerd te worden  voor de nationale ploeg van de juniors voor de wedstrijd Nederland-België. De wedstrijd viel tegen maar in de pers schreef men dat er één lichtpunt was, de linksbuiten van België, Willy Bettens, die de fair-play hoog in het vaandel droeg. 

Hij mocht gaan testen bij La Gantoise, het huidige AA Gent, en ging in 1955 mee naar Praag om voor La Gantoise te spelen in een internationaal tornooi tegen o.a. Sparta Praag en Zagreb. Hij speelde verschillende internationale matchen o.a. tegen de Engelse voetbalgrootheid Bobby Charlton. Hij koos echter voor Beerschot, toen hoger aangeschreven, waar hij speelde met voetballegende Rik Coppens.

Bij Waaslandia was hij ondertussen op 16 jarige leeftijd in het eerste elftal gekomen en deed het daar verre van slecht, ze werden kampioen in 2de Provinciale. De club bleef goed presteren en in het seizoen 1952-53 promoveerden ze naar Bevordering. In 1955 had Waaslandia een topseizoen, Willy scoorde aan de lopende band en het kleine Waaslandia promoveerde naar Derde klasse. Dat gebeurde na een schitterende 7-1 overwinning tegen de rivaal Ans, Willy scoorde het 5de doelpunt. Het dorp stond op zijn kop, de kranten stonden er vol van! En zo kwam ook Beerschot aankloppen om Willy naar het Kiel te halen.

In het seizoen 1956-57 speelde hij dus in Eerste Nationale bij Beerschot, maar na één seizoen keerde hij terug naar Waaslandia waar hij als speler en trainer actief werd. Zo beleefde hij met de gouden generatie alle topjaren van Waaslandia.

Later ging hij bij de veteranen spelen waar de vriendenploeg mooi, aanvallend voetbal bleef spelen, en waar veel volk naar bleef komen kijken. Soms meer dan naar de eerste ploeg.

Tegelijkertijd was er zijn aandacht voor de jeugd. Als onderwijzer niet verwonderlijk, want zoals hij zelf vanop de schoolbanken het voetbalveld vond, heeft hij meer dan 40 jaar lang de schoolgaande jeugd leren sjotten. Hij was een gedreven trainer en daar kunnen generaties Burchtenaars aangesloten bij Waaslandia en later Sporting over meepraten. Ook als presentator en organisator van een sportavond of kerstfeest was trainer Bettens paraat.

Willy lag vele jaren aan de basis van het succes van jeugdtornooien die werden georganiseerd en van de goede resultaten die de Burchtse jeugd in het voetbal behaalde.

Later werd hij jeugdcoördinator en de laatste ploeg die hij zelf nog trainde waren de microben, hij was 75 jaar toen hij stopte. Op zijn afscheid dankte hij de ploeg voor de vele mooie momenten en zei dat hij veel gegeven had maar er ook zeer veel voor terug kreeg. Hou het simpel voor de jeugd en zorg dat ze plezier hebben in het voetballen.